kiçik

sif.

1. Həcmcə, ölçücə balaca; xırda (böyük müqabili). Kiçik əl. Kiçik göz. Kiçik otaq. Kiçik qab. Kiçik kitab. – Qapıçı kiçik pəncərədən <Nəbinin> nə istədiyini xəbər alır. «Qaçaq Nəbi». Kiçik və yoxsul daxmasının səkisi üzərində ortaboylu, sağlam, yaşlı bir adam oturmuşdu. A. Ş..

2. Kəmiyyətcə, sayca, miqdarca çox olmayan; az. Kiçik bölmə. Kiçik dəstə. – Beləliklə, tikintidə kiçik bir özfəaliyyət dərnəyi yarandı. İ. Ə..

3. Azyaşlı, balaca. Evin kiçik uşağı. – Anaxanım kiçik balasını öz ana qanadları altına alıb böyütməyə başladı. A. Ş.. Pəncərəm önündən hər səhər tezdən; Məktəbə gedirsən, a kiçik dostum! N. R.. // Yaşca o birindən balaca olan. Kiçik bacı. Kiçik qardaş. – İki gündən sonra Səfərin anasına sifariş göndərdilər ki, böyük qız ərə getməyincə kiçik qızı atası heç kəsə verməyəcək. . . Ə. H.. Qoçaq və işgüzar qızlardan olduğuna <görə> qayınatası Mələkdən əl çəkməyib on üç yaşında kiçik oğluna nikah etdi. A. D.. // İs. mənasında. Böyüklə böyükdür, kiçiklə kiçik. (Məsəl). Pəncərədə üzüm var; Ana, sənə sözüm var; Qonşu oğlanlarının; Kiçiyində gözüm var. (Bayatı). Kiçiklər böyüklərin dalınca gəzir; Və həmişə başıaşağı. R. R.. Elə bir zamandan danışıram ki, böyüklərin xatirəsində çox yaxşı qalıb, kiçiklərin isə ağlına gəlməz. S. Rəh.. Kiçikdən böyüyə qədər – yaşdan asılı olmayaraq; hamı. Kiçikdən böyüyə qədər bütün ailə toya gəlmişdi.

4. məc. Əhəmiyyətsiz, cüzi, yüngülvari. Kiçik bir hadisə. Kiçik bir mübahisə. Kiçik bir məsələ. – <Firidun:> Kiçik bir xata böyük bəlalar törədir. M. İ.. Qoca mürəttib kiçik bir işarəyə bənddi. M. Hüs..

5. Vəzifəcə, rütbəcə, dərəcəcə aşağı. Kiçik elmi işçi. Kiçik zabit. – Bizim aramızda Şuşa istirahət evlərindən qayıdan işçi və kolxozçular olduğu kimi, yeddi-səkkiz nəfər gənc tələbə, bir nəfər də kiçik komandir vardı. S. H.. // İs. mənasında. Kiçiklərin böyüməsi çətin işdi; «Böyüklərin» kiçilməsi; çox asandı. M. Araz.